Schouderoperaties

Het schoudergewricht bestaat uit 3 beenderen : schouderblad (= scapula), sleutelbeen (= clavicula) en bovenarm (= humerus).

Deze vormen het schoudergewricht.  Dit gewricht is bovendien nog in gewricht met de thorax (ribbenrooster).  Door de spieren en pezen in en rond het schoudergewricht zorgt dit voor de beweging en positie van de hand in de ruimte.

De voornaamste spieren en pezen van de schoudergordel (= rotatorcuff) zijn de supraspinatus, infraspinatus, teres minor, subscapularis, de bicepspees en de deltoideus.  Bovendien zijn er nog de spieren rond de schouder die de bewegingen rond de borstkas toelaten.

Hiermee bedoelen we het inklemmen van de pees tegen het bot.  Bewegingen zoals ‘je jas aandoen’ en ‘iets achter in de auto leggen’ zijn dan pijnlijk.  Dit wordt veroorzaakt door een beenderig uitsteeksel van het acromion (deel van het schouderblad) waaronder de pees zn slijmbeurs gekneld raken. Indien dit probleem te lang wordt genegeerd kan dit leiden tot forse beschadiging van de pees met kalkafzetting in de pees en zelfs tot peesscheuren (rotatorcuff ruptuur).  Als de conservatieve (= niet operatieve) behandeling zoals pijnstilling, kinesitherapie en zo nodig een inspuiting niet helpen kan eventueel worden overgegaan tot een artroscopie ( = kijkoperatie). Bij deze operatie wordt het beenderige uitsteeksel aan het acromion weggefreesd zodat de pees en slijmbeurs niet langer kunnen inklemmen. Indien nodig worden verkalkingen ook verwijderd.  Na deze ingreep blijven de patienten meestal 1 nacht in het ziekenhuis, de ingreep is onder algemene en loco-regionale verdoving.  Een draagdoek voor een 10-tal dagen wordt  voorgesteld, en deze mag regelmatig worden afgedaan om zelf te oefenen.

Dit betekent dat de pees van het bot is losgekomen of afgescheurd.  Deze kunnen ontstaan door een val, een trauma, bruuske bewegingen of door een normaal slijtageproces.  De behandeling is afhankelijk van de leeftijd en het type scheur, maar is meestal chirurgisch. Hierbij wordt de gescheurde pees terug tegen het bot gehecht.  De ingreep is eveneens onder algemene en loco-regionale verdoving.  Na deze ingreep hebben de patienten een draagdoek voor een 6-tal weken.  Indien de patiënt(e) te oud is voor een herstel, omdat op oudere leeftijd door een kwalitatieve achteruitgang van het peesweefsel een nieuwe afscheuring te verwachten is, kan eventueel de optie van een schouderprothese worden voorgesteld indien de klachten niet onder controle komen met niet-operatieve middelen.

Bij schouderartrose is het kraakbeen van het schoudergewricht beschadigd met pijn en bewegingsbeperking tot gevolg.  Aanvankelijk wordt geprobeerd met een inspuiting (corticoiden of gelinspuiting) de pijn onder controle te krijgen.  Indien dit geen effect meer heeft kan de optie van een prothese worden voorgesteld.  De keuze van prothese (anatomische of omgekeerde prothese) is afhankelijk van een aantal factoren zoals, de leeftijd, de kwaliteit van de schouderpezen,enz.  Dit zal steeds op voorhand met de chirurg worden besproken.

Frozen shoulder betekent letterlijk vertaald “bevroren schouder”, wat wil zeggen dat de beweging in het schoudergewricht bijzonder moeizaam en beperkt is.  Dit gaat vaak gepaard met veel pijn, voornamelijk nachtelijke pijn.

De oorzaak van een frozen shoulder kan een trauma zijn of een ingreep, maar meestal is de oorzaak niet gekend.  Vaak is er een verband met diabetes, schildklierlijden of andere onderliggende ziektes.

De behandeling van frozen shoulder is veelal conservatief, dit wil zeggen: niet met een ingreep op te lossen.  Voldoende pijnmedicatie en ijsapplicaties kunnen helpen, eventueel ook een inspuiting in het schoudergewricht.  Kinesitherapie kan worden voorgesteld indien dit niet te agressief is en binnen de pijngrens.  In uitzonderlijke gevallen kan een arthroscopie of kijkoperatie worden voorgesteld, waarbij het gewricht langs binnen wordt losgemaakt.

De behandeling van frozen shoulder duurt minstens 6 maanden tot een jaar, in vele gevallen zelfs tot 2 jaar.

Het AC-gewricht of AcromioClaviculair gawrichtis het gewricht tussen het sleutelbeen en de rest van het schouderblad.  Bij artrose in dit gewricht situeert de pijn zich vaak boven op de schouder.  Vooral activiteiten boven schouderhoogte zijn hierbij pijnlijk.

De behandeling is aanvankelijk conservatief, met name pijnmedicatie, ijsapplicaties en eventueel een lokale infiltratie. 

Indien deze behandelingen niet helpen kan eventueel een ingreep worden voorgesteld.  Deze kan bestaan uit een kijkoperatie met het verwijderen van een klein stuk van het sleutelbeen.  De ingreep kan eveneens via een kleine insnede gebeuren, waarbij er een halve cm van het uiteinde van het sleutelbeen wordt verwijderd.