Rhizartrose of artrose aan de duimbasis

Rhizartrose is artrose aan de basis van de duim. Het gewricht tussen de handwortel en de duim is aangetast.

Dit is meestal op genetische basis en treft vooral dames van 50 tot 60 jaar oud.

De patiënt klaagt van pijn aan de duimbasis na een belastende activiteit en uiteindelijk zelfs in rust en ’s nachts. Je ziet een zwelling ontstaan en je voelt het gewrichtje kraken wanneer je het beweegt.

In eerste instantie wordt deze aandoening conservatief behandeld. Dit wil zeggen zonder operatie.

Een vlinderspalkje te gebruiken tijdens belastende activiteiten. Ontstekingsremmers bij pijn. Een inspuiting met cortisone heeft meestal slechts een kortdurend effect.

De definitieve behandeling is operatief

Er zijn drie mogelijke procedures

Het plaatsen van een duimprothese is de meest courante oplossing: dit doen we bij patiënten met nog een goede botkwaliteit en met jonge leeftijd.

Het voordeel van deze ingreep is dat we na de ingreep de mobiliteit van de duim bewaren net als de kracht en de pijn volledig verdwijnt.

Een tweede mogelijkheid is het uitvoeren van een trapezectomie. Hierbij wordt het beentje aan de basis van het gewricht weggenomen.  Dit doen we eerder bij patiënten met een slechte botkwaliteit, waarbij de prothese zou kunnen loskomen, of bij patiënten die tevens een STT artrose hebben. Dit is artrose van een aanliggend gewrichtje.

Deze trapezectomie wordt aangevuld met ofwel het tussenplaatsen van een pees uit de voorarm ( Burton-Pellegrinni).

Ofwel een suspensie-arthroplastiek.

De meest gevreesde complicatie is het optreden van een Sudeck atrofie. Dit is een aandoening waarbij er pijn, zwelling en paarsverkleuring optreedt ongeveer 2 maanden na de ingreep. In dat geval dient u 3 maandenmet calcitonine injecties behandeld te worden. U kan deze complicatie vermijden door goed de vingers te mobiliseren onmiddellijk na de ingreep. Wanner een gips nodig is geven we enkel een open gips zodat er geen afsnoeren kan ontstaan.

Bij 6 procent van de duimprotheses kan vroeg of laat een ontwrichting of luxatie van het gewricht optreden. Bij een geforceerde trek beweging met de duim kan het gewrichtje uit de kom springen dus. Dit is meestal op te lossen door een bijkomende ingreep met plaatsen van een langer nekje.